دورافتاده از جمع

بر خلاف همیشه فکر نمیکنم بعد از امتحان‌ها باید کلی استراحت کنم یا خوش باشم بلکه فکر میکنم اگر هر چه زودتر فکری به حال سبک زندگیم بر ندارم دیر یا زود چیزی ازم نمیمونه. یعنی میخوام یه سر و سامونی به زندگیم بدم ولی هنوز نمیدونم چی. جوریه که سمت هر قسمت زندگیم که برم مثل زیر فرش یا زیر تخت کلی اشغال تلنبار کردم. نقشه راه اینه که یه پیرو اصیل مکتب آنتروپیسم میخواد در قالب یه چهارچوب، آنتروپی داشته باشه البته در صورتی که بتونه یه ماه دیگه هم به این زندگی دیوونه‌وار ادامه بده...