به چهار عدد ادم جدید نیازمندیم

به سبک جدیدی از زندگی رسیدم. از صبح تا بعد از ظهر با یه عده از بچه‌ها تو دانشکده با همیم و بعد شب هم با همون‌ها میریم بیرون. حتی روز‌های تعطیل هم دست از سر هم برنمیداریم. اگر نشد تلگرام هم هست. خولاصه هیچ جوره تحمل دوری همو نداریم :|

با این اوضاع وضعیت کلاس 7:30 اینجوریه که دستمو میزنم زیر چونم به استاد خیره میشم در حد چند دقیقه که خودم فکر میکنم چند ثانیه اس چشمامو میبندم بعد تو ذهنم پلی میشه مست و گیجم، منو از این وسط جمع کن ببرم جایی که هیچ‌کسی نبا‌شه :||

مصرف فیلم و کتاب هم به روزی پنج دقیقه و روزی یک صفحه کاهش یافته چون تا یه گوشه اروم میگیرم سریع خواب میرم، کمبود خواب غوغا میکنه. با این رویه دیدن فیلم دوساعته حدود یک هفته طول میکشه و هنوز موفق نشدم اینجوری کتابی رو تموم کنم، یهو به خودم میام میبینم یه خط رو پنج بار خوندم هنوز هم نمیفهمم چی میگه. 

در این اثنا باید با مریض هم سر و کله بزنم که حتما سر ساعت بیاد و کارهایی رو که باید انجام بده. یه مریض پرحرف دارم که حرف گوش نمیکنه میخوام این هفته با یه قالب گیری حرفه‌ای حالشو بگیرم ((((:

استرس کارهای بالینی برای اولین بار و اساتید همچنان مثل مرگخوار‌ها در تمام گوشه کنارهای دانشکده حضور دارن و نمیذارن هیچ خاطره خوبی از زیردستشون در بره آما چون شلوغ و پرحادثه میگذرد دوست داشتنی است. 

+به دستش اشاره میکنه میگه ما هم غیرت داریما. میگم داداش اینقدر غیرت نداشتی یادت رفته جای رگ غیرتت رو گردنته :|