بیست و یک ساله شدم!

داشتم خیلی معمولی زندگی میکردم و تمام بعد از ظهر خواب بودم. همسایمون وقتی در جواب حمله همه جانبه به زنگ در و زنگ تلفن با الوِ من که فحش خاصی توش نهفته بود مواجه شد و فهمید هیچکس خونه نیست، فکرش هم نمیکرد منو از خواب غفلت بیدار کرده باشه!
خواب الود لم دادم رو مبل و مشغول چرخ زدن تو اینترنت بودم که فهمیدم هیجدمه :اوه فردا تولدمه، پس پیامک بانک الکی نبود. نیم ساعت بعد فهمیدم وای یعنی امشب شب تولدمه :|
همین جمله کافی بود تا گند برنه به حالم. دو ساعت طول کشید که از فکر پایان دادن به این زندگی مزخرف بیرون بیام :دی
دو ماه پیش که شب ها با دوستم به زمین و زمان میخندیدیم و بعدش من جوری گریه میکردم که به نظر نمیومد تا صبح گریم تموم بشه، این روز ها خیلی دور بود.
نمیگم تمام دغدغه ها و مشکلاتم حل شده ولی دیگه اون احساس سر در گمی و ترس رو ندارم تازه کلی هم به متنی که پارسال موقع تولدم نوشته بودم خندیدم و روحم شاد شد :| هیچ چیز مثل خود ادم باعث سرگرمی خودش نمیشه:/
خانواده با این بهونه که تو خودت هم نمیدونستی تولدته و ما تازه یه ساعته که فهمیدیم، هرگونه اقدامی رو به امروز موکول کردن ولی با توجه به این که امروز شهادته و امشب هم مهمونی دعوتیم باید بگم خداحافظ تولد(:
فقط به بهانه تولد تونستم پدرم رو با کودتا از حکومت بر تلوزیون برکنار کنم و ملکه اجازه دادن چون تولدمه بیشتر بیدار بمونم:|
در ضمن به روال هر سال که با یه دلیل غیر قابل انکار بیشعوریم برام ثابت میشه امسال هم ثابت شد. چون دوستام تولد من یادشون بود ولی من نه تنها تولد اونا بلکه تولد خودمم یادم میره:دی
تازه تبریک های تولدم نسبت به پارسال افزایش چشمگیری داشت یعنی از صفر رسید به شیش + یه نفر ناشناس :دی
همینطور که میبینید خیلی تولد عرفانی، معنوی و مرتاض گونه ای داشتم:دی
رستگاری در بیست و یک سالگی داریم؟ (:

+دِی دریم با Hero . البته باید یکم ایرانی اسلامی بشه تا دقیقا صدق کنه:دی
++حتی امروز هم  باید اتاقمو جارو کنم:| ولی هیشکی نمیدونه دو ماهه جسد یه سوسک زیر فرشِ تختمه! یو هاهاهاها:دی